Η Rafaela Sahyoun είναι καλλιτέχνιδα του χορού με έδρα τη Βραζιλία. Η δουλειά της εναλλάσσεται μεταξύ performing, διδασκαλίας και δημιουργίας. Η διδασκαλία παίζει ουσιαστικό ρόλο στην πρακτική της. Μέσω της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, το The Body The Player The Journey παρακινεί τους μαθητές να αποκτήσουν πρόσβαση στην αυθεντικότητά τους, να συνεργαστούν και να αναπτύξουν τα προσωπικά τους ενδιαφέροντα και το δικό τους ταξίδι στο πεδίο των σωματικών πρακτικών. Από το 2019 είναι guest teacher και συνεργάτης στο Pera School of Performing Arts – GAU διδάσκοντας το πτυχίο Bachelor στον Χορό και οδηγώντας τις ακροάσεις. Εκτός από τη διδασκαλία, έχει κάνει δύο παραγωγές χορού στο πανεπιστήμιο: VAWM (20/21); Wheel of Radical Affection (2021). Από το 2020 διδάσκει στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Corpo: Dança, Teatro e Performance στο Célia Helena Centro de Artes e Educação στο Σάο Πάολο. Η Rafaela είναι μέλος ΔΕΠ στο πρόγραμμα σπουδών χορού στο ECO Teatral, ένα πρόγραμμα διαμόρφωσης θεάτρου στο Σάο Πάολο. Από το 2020 είναι μέλος της εταιρείας της Cia. Perversos Polimorfos (BR). Συμμετείχε σε παραγωγές των Sara Shelton Mann (ΗΠΑ), Judith Sánches Ruíz (CU/DE), Renan Martins (DE/BR), Alessandro Sciarroni (IT), Morena Nascimento (BR), Clarice Lima (BR), Marco Torrice (IT/BE), Clair Lefevrè (FR/AT), Nigel Charnoch (GB), Willi Dorner (AT) καθώς και άλλων ατόμων που θαυμάζει. Από το 2015 έως το 2018, ήταν μέλος της ομάδας του Jorge Garcia Dance Company στο Σάο Πάολο. Η Rafaela αποφοίτησε από το SEAD - Salzburg Experimental Academy of Dance (Αυστρία) το 2013 και το πρόγραμμα Dance Studies στο Trinity Laban (Λονδίνο) το 2010. Full bio

Απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης (2014), χορευτής, χορογράφος, επιμελητής δράσεων που αφορούν την καλλιτεχνική παραστατική κοινότητα και έρευνα. Συνδιοργανωτής της πλατφόρμας παραστατικών τεχνών Meta (2015-2019), του κύκλου συναντήσεων για την καλλιτεχνική έρευνα και δημιουργία (2018-2019) καθώς και του φεστιβάλ Λυκαβηττού (2020-2021). Οι συλλογικές πρωτοβουλίες αποτελούν για τον ίδιο τόπους συνάντησης και ζύμωσης κυρίαρχου ενδιαφέροντος που λειτουργούν τόσο ως ανατροφοδοτικά στοιχεία όσο και ως ουσιαστικές αυτόνομες διαδικασίες. Παράλληλα η προσωπική του έρευνα θέτει ερωτήματα ταυτότητας και χρήσης του δημόσιου χώρου σε μια συνεχή αναζήτηση της προσωπικής του χορογραφικής γλώσσας. Από το 2018 παρουσίασε δύο σειρές έργων, το Selfy Series και το Regulatory Bodies, που χρηματοδοτήθηκαν και οι δύο εν μέρει από το Υπουργείο Πολιτισμού. Από το 2009 παραδίδει μαθήματα γιόγκα, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια διδάσκει στον δημόσιο χώρο καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Full bio

Η Ανδρονίκη Μαραθάκη είναι χορογράφος, ερμηνεύτρια και δασκάλα χορού. Με την υποστήριξη του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών ξεκίνησε την καλλιτεχνική της έρευνα στην χορογραφία και τον αυτοσχεδιασμό χορού στο C.S.S.D. με την έρευνα “modulated choreographies/ μετατροποιήσιμες χορογραφίες”. Από τότε, διατηρώντας την ελαστικότητα στο τι μπορεί να σημαίνει χορός και επεκτείνοντας τα όρια στην καθοδήγηση του χορού και τη χορογραφία, ενδιαφέρεται για τους διάφορους τρόπους που ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται την κίνηση και με αυτόν τον τρόπο διαμορφώνει πολιτιστικές μορφές και κοινωνικές σχέσεις σε διάφορα περιβάλλοντα. Υιοθετώντας την «πρακτική» ως την κύρια χορογραφική της μέθοδο, δημιουργεί συνθήκες μέσα στις οποίες δύναται να καλλιεργηθεί η επίγνωση όσων συμμετέχουν σε μία δράση χορού. Στα έργα της, από ένα έργο έως ένα εργαστήριο χορού, οι διαφορετικές διαδικασίες εμπειρίας (χορογράφηση, ερμηνεία, παρατήρηση) πλέκονται για να απελευθερώσουν τόσο συνθετικές όσο και ανοίκειες κινητικές διαδικασίες και οι οποίες σχετίζονται με την καθημερινότητα, ενώ επίσης δύναται να αναπτύξουν συμμετοχικές ικανότητες στην δημιουργία του κόσμου και του εαυτού. Μέσα από την καθημερινή της ενασχόληση με τις σωματικες πρακτικές του Feldenkrais και του Qigong, ιδιαίτερα τα τελευταία τρία χρόνια, αλλά και μέσα από άλλες πρακτικές με τις οποίες έρχεται σε επαφή, ενημερώνει την αυτοσχεδιαστική της πρακτική και την μοιράζεται σε εργαστήρια και μαθήματα αυτοσχεδιασμού χορού σε πολυκυτταρικές ομάδες αλλά και σε ανθρώπους με μεγάλη εμπειρία στον αυτοσχεδιασμό και στις σωματικές πρακτικές. Υπήρξε εκπαιδευτικός του προγράμματος “Dancing to Connect” της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση για επτά χρόνια και μέλος του προγράμματος Zoom In του Duncan Dance Centre, ενός προγράμματος που καλλιεργεί τη σύνδεση καλλιτεχνη και τεχνίτη. Η ερευνα της παρουσιάστηκε τον Δεκέμβριο 2020 στο TWIXTlab: art, anthropology & the everyday σε συνεργασία με το Κέντρο Μελέτης Χορού Ντάνκαν και η διάλεξή της εντάσσεται στο ηλεκτρονικό αρχείο για την καλλιτεχνική έρευνα στην Ελλάδα που είναι στη δικαιοδοσία του Κέντρου Έρευνας για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες και του TWIXTlab. Μέχρι τώρα έχει παρουσιάσει την έρευνά της στις ροές κίνησης, τα κινητικά τοπία και τα τοπία που διαμορφώνονται μέσα από σχέσεις μέσα σε δύο θεματικές: «Έρωτας & Επανάσταση» (5 έργα χορού, 3 εργαστήρια and 3 πρακτικές χορού σε δημόσιο χώρο) και “it's not about if you will love me tomorrow” (3 έργα χορού, 2 εργαστήρια). Στην τελευταία θεματική εντάσσεται και το project “holy purple” , το οποίο αποτελείται από ένα έργο χορού με σκηνική παρουσία, ένα ψηφιακό έργο χορού, μία εγκατάσταση και ένα εργαστήριο και εμπνέεται από την φύση τ@ χορευτ@ και τις διαδικασίες που ενεργοποιούν κάθε «επόμενο βήμα» του. Full bio

Η Ainara Lopez (Makalilo) είναι Ισπανίδα χορεύτρια, χορογράφος, μεταφραστής/διερμηνέας και καλλιτέχνης κολάζ που ζει μεταξύ Γαλλίας και Ελβετίας. Δημιουργεί πολυεπιστημονικές και συμμετοχικές παραστάσεις για απίθανους χώρους. Η δουλειά της είναι συχνά site-specific, εμπνευσμένη από το απρόβλεπτο, την τελετουργία και το DADA. Με υπόβαθρο στις Καλές Τέχνες και τον χορό butō, σπούδασε επίσης Γλωσσολογία και Μετάφραση, μάσκα και περφόρμανς και έτσι συχνά ενσωματώνει διαφορετικές προσεγγίσεις και γλώσσες στα έργα που συμμετέχει. Το 2013 άρχισε να εξερευνά τη διαδρομή και τη σχέση μεταξύ του ατομικού/συλλογικού σώματος, του τοπίου και της μνήμης. Εμπνευσμένη από το έργο του Min Tanaka (Bodyweather), της κολεκτίβας Stalker/Osservatorio Nomade στην Ιταλία, και άλλες εμπειρίες επιτελεστικής περιήγησης, δημιούργησε το 2016, μαζί με τη Γαλλίδα χορεύτρια Anis Ouazzani, ένα πλανόδιο πρόγραμμα διαμονής στα Πυρηναία. Το Moonwalk project είναι ένα πλανόδιο ερευνητικό εργαστήριο διάρκειας ενός μήνα που επικεντρώνεται στο σώμα/τοπίο. Αυτό το έργο έχει ακολουθηθεί από πολλές διαφορετικές εμπειρίες σε φυσικά και αστικά περιβάλλοντα. Αυτή τη στιγμή εργάζεται σε ένα project με τίτλο CARTOGRAPHIES of the souvenir, που προκύπτει ως προσωπική ανάγκη να δώσει μια συγκεκριμένη μορφή σε αυτές τις συναντήσεις σώματος/τοπίου και τη σύνδεσή τους με τη μνήμη, δημιουργώντας συλλογικές καθοδηγούμενες περιπλανήσεις σε διαφορετικά αστικά τοπία. Έχει συνεργαστεί με χορογράφους και χορευτές όπως Imre Thornmann, Anita Saij, Masaki Iwana, Gyohei Zaitsu, Atsushi Takenouchi, Frank van de Ven, κ.λπ. και έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή έργα και συνεργασίες με ερμηνευτές, ηχολήπτες, κινηματογραφιστές και εικαστικούς καλλιτέχνες. Είναι συνιδρύτρια της πολυεπιστημονικής καλλιτεχνικής κολεκτίβας L'Atelier D (Τυνησία-Δανία) και της Sangria Discreta και της La Cie deTASoeur (Ελβετία). Επί του παρόντος ανοίγει έναν χώρο καλλιτεχνικής φιλοξενίας (residency) χορού σε μια παλιά εκκλησία του Cevennes (Γαλλία). Διδάσκει butoh, και εργαστήρια DADAteliers on unpredictable dance και Moonwalk (σε περιπλάνηση στα βουνά) τα τελευταία 10 χρόνια. Full bio

Η Σόνια Ντόβα είναι επαγγελματίας στον κλάδο του χορού η οποία διαμένει στην Ελλάδα. Εργάζεται στην Ευρώπη, τα τελευταία 10 χρόνια σε σόλο έργα, συνεργασίες με διαφορετικούς καλλιτέχνες. Ταυτόχρονα διδάσκει χορό και κίνηση σε διάφορα πλαίσια. Ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της με άριστα, στον τομέα του Χορού και της Συμμετοχής (Εθνική Σχολή Παραστατικών Τεχνών της Δανίας στην Κοπεγχάγη, DK). Κατέχει επίσης το κρατικό δίπλωμα κλασικού και σύγχρονου χορού από το Ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού (GR). Το ενδιαφέρον της έγκειται στο να κάνει διαθέσιμες καλλιτεχνικές διαδικασίες υψηλής ποιότητας. Η δουλειά της σκιαγραφείται από τη συνύφανση της τέχνης, της κίνησης και της παιδαγωγικής. Yποστηρίζει τη σημασία της ενσώματης τέχνης ως μια ευκαιρία να επανασυνδεθούμε με τη σωματικότητα τόσο του εαυτού μας όσο και του περιβάλλοντός μας. Το ενδιαφέρον της βρίσκεται στον να παράγει και να διαθέτει υψηλής ποιότητας καλλιτεχνικές διαδικασίες. Η τρέχουσα εστίαση της είναι στο ερώτημα "Ποια σωματικότητα χρειαζόμαστε σε ένα πλαίσιο παγκόσμιας ηθικής και οικολογικής κρίσης;” Η πρακτική της επικεντρώνεται στη συνεχή έρευνα της αντιληπτικής εμπλοκής και του αισθητηριακού κόσμο. Πλαισιώνει δομές που επιτρέπουν την ελεύθερη σύνδεση του σώματος και την προσωπική ανακάλυψη του συμμετέχοντος. Η διαδικασία της είναι προσβάσιμη για όλα τα σώματα με ή χωρίς εμπειρία. Προσκαλεί τους συμμετέχοντες να ενεργοποιήσουν τη φαντασία και την ευαισθησία ενώ ερευνούν τον αισθητηριακό τους κόσμο. Eπιμελείται και συνεργάζεται σε διάφορα καλλιτεχνικά- εκπαιδευτικά προγράμματα με κεντρικό άξονα το ευαίσθητο σώμα (προγράμματα ERASMUS+). Είναι συνεργάτης στο πρόγραμμα «κι αν ήσουν εσύ;», της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση και, υπεύθυνη για την διεξαγωγή εκπαιδευτικών εργαστηρίων με στόχο την καλλιέργεια ενσυναίσθησης σχετικά με το προσφυγικό φαινόμενο.Είναι η καλλιτεχνική υπεύθυνη του προγράμματος «Sensorial Eco-topias», ερευνώντας με εφήβους τον όρο «Βιωσιμότητα» και τις διαστάσεις της ενεργής βιοπολιτικής. Συνεργάζεται με το Duncan Dance Center (Αθήνα) στο πρόγραμμα «Moving Ground» που επικεντρώνται στην σχέση ‘περμακουλτούρας και χορού΄. Είναι συνεργάτιδα στο ερευνητικό πρόγραμμα χορού «NOMADIC ACADEMY», με επικεφαλής την Anna Konjetzky (Μόναχο), σχεδιάζοντας πρακτικές χορού που εστιάζουν στην ΄πολιτική’ του σώματος μέσα από το πρίσμα της φεμινιστικής προοπτικής. Full bio

Είμαι καλλιτέχνης και εκπαιδευτικός Ενσώματης Κίνησης και Εικαστικών Τεχνών (MSc Body-Mind Centering®, Mindfulness). Από το 2014 ερευνώ και αναπτύσσω το «Somatic Art Practice», μια διεπιστημονική πρακτική που συνδυάζει τα Somatics και την τέχνη μέσω των δύο κλάδων: «Mindfulness & Σχέδιο» και «BMC® & Εικαστικές Τέχνες». Οι σπουδές μου BA (Hons) και MSc είναι «Χορός & Εικαστικά» και «Screendance» (Videodance). Είμαι δασκάλα της Yoga Vinyasa, σωματική ψυχολόγος και συνεχίζω να εκπαιδεύομαι στο Hakomi (relational mindfulness). Οι κύριες επιρροές στη διδασκαλία μου προέρχονται από αγαπητούς πρώην δασκάλους όπως οι: Bonnie Bainbridge Cohen, Curious Company, Charlie Morrissey, Julyen Hamilton, Deborah Hay, Miranda Tufnell, Rosemary Butcher, Liz Agiss μεταξύ άλλων. Full bio

Η Κυβέλη Κουβάτση έχει μεγαλώσει στη Λευκάδα και ζει στην Αθήνα. Είναι απόφοιτη της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης (2021) και τελειόφοιτη στο Τμήμα Θεάτρου της Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Έχοντας τελειώσει τις σπουδές της πρόσφατα, και αποφεύγοντας να αποκρυσταλλώσει ακόμα μια νέα ταυτότητα, βρίσκεται σε αναζήτηση διαφόρων τρόπων να υπάρξει μέσα από τον χορό, την έρευνα -κινητική ή θεωρητική-, το μοίρασμα και τη συνεχή εμπειρία της μάθησης. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια χορού και θεάτρου, και εργαστήρια κινητικής έρευνας. Το 2020 ξεκίνησε να δουλεύει μαζί με τον Γιώργο Σιώρα Δεληγιάννη πάνω στην πρακτική Losing Ground, εξελίσσοντας μαζί την έρευνα κυρίως όσον αφορά τη μεθοδολογία της διδασκαλίας, και παραδίδοντας ένα πρώτο εργαστήριο (Losing Ground | Suggestions on consensual movement) τον Οκτώβριο του 2021. Από τότε παραδίδουν ανοιχτά μαθήματα Losing Ground και συνεχίζουν την κοινή τους πρακτική. Αυτή τη στιγμή ολοκληρώνει την ταινία Περί χορευτικής εκπαίδευσης και άλλων μυστηρίων | Συνεντεύξεις αποφοίτων και τελειόφοιτων στο 2021, ένα ντοκιμαντέρ για την επαγγελματική εκπαίδευση χορού στην Ελλάδα. Η τάση της να υπάρχει, να χορεύει και να χαίρεται με άλλους ανθρώπους κοντά στη φύση, καθώς και η αγάπη της για το χωριό όπου μεγάλωσε, την οδήγησαν μαζί με τον Γιώργο Σιώρα Δεληγιάννη στην πρωτοβουλία του Unplugged Dance. Full bio